Ik hoorde de vogels zingen dat een lieve lust was en de wind deed de bomen ruisen. Om me heen zag ik een prachtig loofbos, gras, bloemen, gevallen takken, boomstammen en ik kwam langs een mooi, nu nog lichtgroen, weitje met een hek. Er waaide een heerlijk, zacht windje, het was lekker warm. Het bos rook niet naar bomen, maar licht zoet.
Ik voelde een positieve spanning. Wat zou de tocht me brengen.
De tekst voor vandaag:
Voor wie hem eren is zijn hulp nabij
zijn glorie komt wonen in ons land
trouw en waarheid ombelzen elkaar
recht en vrede begroeten elkaar met een kus
uit de aarde bloeit de waarbeid op
het recht ziet uit de hemel toe.
Met een haarspeldbocht daal ik af het Filosofendal in.
Op een gegeven moment moet ik bij een betonnen grenspaal afslaan. Ik moet er om zoeken. Een of andere grapjas had er een houten hek voorgezet. Na de Duivelsberg voerde de tocht langs de Heksendans met een luguber verhaal.
Langs Groesbeek gaat het over het het Dassenpad.
De Wylerbaan over naar het Groenendaolsepad. Dan gebeurt wat ik liever niet wil: ik moet naar het toilet. Ik zie een toiletwagen bij een boerderij en maak er dankbaar gebruik van. Als ik de wagen uitkom, zie ik de bewoner van de boerderij aankomen, die vriendelijk een praatje met me begint; over het weer en de behoefte die zijn mais heeft aan regen.
Langs een smal paadje kom ik opeens in Duitsland.
 |
| Zoek de roofvogel |
Ik ontmoet onderweg een paar meisjes. Altijd leuk. Ze hadden het ook warm.
Na het wachten en drinken van appelsap ben ik me gaan opfrissen en heb mijn meegenomen doekje nat in mijn nek gelegd. Lekker. Ik kreeg een ringetje voor mijn
pelgrimsveter en ben verdergegaan naar het Reichswald.
Dit zag ik aan het begin ervan
De temperatuur was inmiddels ver boven de 30°. Net als bij de Duivelsberg en het Filosofendal was hier ook sprake van heuvels en dalen. Ik moest de weg oversteken
bij de gedenksteen voor de onteerde hostie. Daar zou een wonder gebeurd zijn op de plaats waar iemand een hostie heeft uitgespuugd.
Mijn weg ging verder door het Reichswald tot aan het punt Brandeburg waar je uitkijkt over de Mookerheide en St. Jansberg.
Het was erg warm en toen ik het pad omhoog naar de Freitenberg zag, smal en zonnig en uit de wind, besloot ik dat niet te doen en via google maps de weg op te zoeken. Dat lukte en zo kwam ik na ca. 22 km. bij eetcafe de Diepen in Milsbeek, waar vandaan ik zou worden opgehaald.
En de tekst? De zinnen spookten me steeds door het hoofd. Zijn recht en vrede een eenheid? Wat betekent dat? Alleen als recht gedaan wordt, kan vrede ontstaan. Ontstaan recht en vrede als trouw en waarheid bij elkaar komen? Wat is trouwens waarheid?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten