Walk of Wisdom? De Walk of Wisdom is een pelgrimstocht en opgezet onafhankelijk van een politieke, religieuze of ideologische levensbeschouwing.
Al vanaf mijn aanmelding in April was ik ermee bezig. Hoe zou ik dat kunnen doen? Al gauw bedacht ik dat het een mooie invulling van mijn studieverlof zou kunnen zijn en maakte een voorstel, die vrijwel direct door Commissie Nascholing en Studieverlof van het Doopsgezind Seminarium werd goedgekeurd.
Van de organisatie hadden we de Pelgrimsveter met het eerste ringetje met daarop het startnummer thuisgestuurd gekregen. Mijn startnummer was 007(James Bond of het getal van de volheid?).
En toen was het eindelijk 21 juni, de dag waarop ik na een gastpreekbeurt in de Doopsgezinde Gemeente Heerenveen(de gemeente die nog steeds voelt als 'thuis') naar Nijmegen kon afreizen om de openingsceremonie in de Stevenskerk mee te maken, waarin wij door de aanwezigen zouden worden uitgezwaaid.
Die ceremonie was fantastisch. Er was veel muziek, maar ook werd het eerste exemplaar van het boek Seizoenen van het Leven uitgereikt. Jan Terlouw hield een 'donderpreekje' over zijn zorgen over de wereld; Désanne van Brederode sprak over wankelheid en de moed om te twijfelen aan je identiteit, Frouke Arns las haar gedicht als een kleine handleiding van de moderne pelgrim; Shayk Said el-Mokadmi sprak over vrede. Het meest indrukwekkend vond ik het pelgrimslied.
Uiteindelijk kregen we de icoon uit handen van burgermeesters, de Shayk, enkele kinderen of een Santiago-pelgrim, terwijl het pelgrimslied werd gezongen door zo'n 400 aanwezigen en straat- en strijdorkest 'voor een betere wereld' Kladderadatsch. https://www.youtube.com/watch?v=MQTiEYnwrfE.
Dat emotioneerde me zozeer, dat ik met tranen in de ogen en een brok in de keel ben vertrokken voor de eerste tocht van 14 km, die voor deze dag was gepland.
Natuurlijk heeft Clasien nog gauw enkele foto's gemaakt van mijn vertrek en ook andere foto's heeft ze in de kerk gemaakt.
De pelgrimsicoon
De tocht ging vanuit het centrum van Nijmegen de natuur in van de Ooijpolder. Daar kreeg ik al gauw een wandelmaatje. Vandaar liepen we via
boerenlandpaden richting de Heerlijkheid Beek. Vervolgens over de Elyzeese velden richting de Duivelsberg naar het schilderachtige dorpje Beek-Ubbergen.
We liepen soms zo te praten, dat we verkeerd liepen. Soms werden we door iemand anders gewaarschuwd en soms liepen we echt helemaal verkeerd. Dan bracht Google Maps uitkomst om weer op de juiste route te komen.
Nu ik niet alleen liep, heb ik niet zoveel foto's kunnen maken. Ik heb wel heel erg van de omgeving, van de geuren en geluiden kunnen genieten.
De Waalbrug; dit weekend afgesloten voor het verkeer en dat is wel te zien
In de Ooijpolder
Hier konden we het eerste vogelringetje voor de pelgrimsveter halen
een prachtig uitzicht onderweg
Een oude grenspaal
Op het laatst liepen we het eindpunt van vandaag voorbij en moesten ca. 1 km teruglopen.
Het was een indrukwekkende dag.
Geen opmerkingen:
Nieuwe opmerkingen zijn niet toegestaan.